:: ماهیان خلیج فارس و دریای عمان ← خانواده سرخوماهیان ← گونه ماهی سرخوی زنگاری

■ سیستماتیک:

■ نام علمی گونه: Aphareus rutilans Cuvier, 1830 j

:: نام فارسی و محلی ایران: ماهی سرخوی زنگاری
-
:: رده‌بندی کامل ↓
← Class: Actinopterygii (رده: پرتوبالگان)
← Infraclass: Teleostei (فرو رده: پیوسته‌استخوانان)
← Order: Perciformes (راسته: سوف‌ماهی‌سانان)
← Suborder: Percoidei (زیرراسته: سوف‌ماهی‌واران)
← Family: Lutjanidae (سرخوماهیان) (En: Snappers)
← Subfamily: Etelinae
← Genus: Aphareus
← Species: Aphareus rutilans (گونه: ماهی سرخوی زنگاری)

:: نام انگلیسی: Rusty jobfish و نیز: Lehi, Reddish snapper fish, Rusty smalltooth jobfish, Silvermouth
• کشورهای عربی حاشیه خلیج پارس و دریای عمان و سایرین: سمك عامل أصدَأ، عندق اصلی، فارِس. عنتق اصلی
:: برخی از نام‌های علمی مترادف قدیمی، یا غیرمعتبر: Aphareus thompsoni, Aphareus furcatus
:: ریشه لغوی: Aphareus از واژه aphareys, -eos (یونانی)= بال‌های آبی زیر شکم تون ماده.

■ کشورهای محل زندگی ماهی سرخوی زنگاری
• گزارش‌شده از آب‌های ایران و کشورهای دیگر مثل:
آسیا: بنگلادش، برونئی دارالسلام، کامبوج، چین، هندوستان، اندونزی، ژاپن، مالزی، مالدیو، میانمار، عمان، پاکستان، فیلیپین، عربستان، سنگاپور، سریلانکا، تایوان، تایلند، تیمور شرقی، امارات، ویتنام، یمن
اقیانوسیه: استرالیا، ساموآ، فیجی، پلینزی، گوام، کیریباتی، نائورو، میکرونزی، تونگا و...
آفریقا: کومور، جیبوتی، اریتره، کنیا، ماداگاسکار، موریس، موزامبیک، سیشل، سومالی، آفریقای جنوبی، سودان، تانزانیا

■ زیستگاه‌های گزارش شده ماهی سرخوی زنگاری
• بومی در خلیج فارس و دریای عمان همچنین:
دریای آندامان، دریای عرب، اقیانوس اطلس، خلیج آتولایان، خلیج بنگال، دیواره بزرگ مرجانی و دریای مرجان استرالیا، خلیج داوائو، خلیج عدن، خلیج تایلند، دریای اندونزی، خلیج لاگونوی، فلات‌های شمال، شمالشرق و شمالغرب استرالیا، اقیانوس آرام، دریای سرخ، آب‌های ساحلی سومالی، دریای جنوب چین، دریای سولو-سلبز، دریای زرد و ...

■ ویژگی‌های زیستگاه ماهی سرخوی زنگاری
دریازی. در مجاورت بسترهای مرجانی.
در عمق 100 تا 300 متری دیده می‌شود.
ساکن مناطق گرمسیری با میانگین دمای 23.3 درجه سانتیگراد.
بالغین ساکن بسترهای صخره‌ای و آبسنگ‌های مرجانی، پلاژیک و بنتوپلاژِک هستند.
مختصات جغرافیایی: از 35 ° شمالی تا 24 ° جنوبی، و 24 ° شرقی تا 105 ° غربی

■ مشخصات ظاهری، رفتاری و فیزیولوژیک ماهی سرخوی زنگاری

• شکل بدن: باله پشتی مجموعا دارای 10 شعاع سخت و 10-11 شعاع نرم | باله مخرجی دارای 3 شعاع سخت و 8 شعاع نرم | باله سینه‌ای دارای 15-16 شعاع نرم | باله دمی دوشاخه | خط جانبی دارای 70-73 فلس | تعداد جارویی‌های آبششی (Gill Rakers) برابر 49-52 عدد | بدن دوکی‌شکل با سطح مقطع بیضی | پیشانی محدب | موقعیت دهان از نوع انتهایی | استخوان فک بالا (ماگزیلا) تا زیر میانهء چشمها گسترش یافته | فضای بین‌چشمی مسطح است | باله‌های پشتی و مخرجی بدون فلس | بیشتر آبی-خاکستری، و یا بنفش مایل به ارغوانی و گاهی کاملا قرمز، باله‌ها زردفام تا قرمز بجز باله شکمی و مخرجی که گاهی سفیدفام. کناره‌های ماگزیلا سیاه است.
• اندازه: حداکثر طول کل 110 سانتیمتر و طول استاندارد رایج آن 79 سانتیمتر است. حداکثر وزن گزارش‌شده، 11.3 کیلوگرم.
• طول عمر: حدود 18 سال
• غذا: ماهی، اسکوئید و سخت‌پوستان.
• ژنتیک: -
• خصوصیات رفتاری: بی‌خطر برای انسان.
• سایر توضیحات: -

■ تولیدمثل ماهی سرخوی زنگاری

در 3.8 سالگی بالغ است.
تخمریزی از ماه سپتامبر تا فوریه سال بعد ممکن است دیده شود.
در آب‌های آزاد تخمریزی می‌کنند و از تخم و نوزاد نگهداری نمی‌نمایند.

■ صید ماهی سرخوی زنگاری

بیشتر با قلاب دستی و نیز رشته‌قلاب‌های طویل و نیز زوبین صید می‌شود.

■ ارزش‌های اقتصادی ماهی سرخوی زنگاری

دارای ارزش صید تجاری است. بیشتر بصورت تازه عرضه می‌شود.
دارای ارزش صید ورزشی.

■ وضعیت ذخایر ماهی سرخوی زنگاری

در سیاهه قرمز گونه‌های IUCN، دارای وضعیت "کمترین نگرانی" (LC) است.

■ بهداشت و بیماری‌های ماهی سرخوی زنگاری

-

○ تصاویر و ویدئوهایی از ماهی سرخوی زنگاری: