:: ماهیان خلیج فارس و دریای عمان »» خانواده گیشماهیان »» گونه ماهی گیش شکمشیاری
■ سیستماتیک:
■ نام علمی گونه: Atropus atropos (Bloch & Schneider, 1801) i
:: نام فارسی و محلی ایران: ماهی گیش شکمشیاری
• اسامی محلی » سیستان و بلوچستان: زِیری پَتّر،. هرمزگان: جش، گشرون، طالع. بوشهر: داغی، جسم، جس. سایر نامها: کارتر، ساعول، برک، کش، سال، سل، جاله، دخور، تاله بزک.
:: ردهبندی کامل ↓
← Class: Actinopterygii (رده: پرتوبالگان)
← Infraclass: Teleostei (فرو رده: پیوستهاستخوانان)
← Order: Perciformes (راسته: سوفماهیسانان)
← Suborder: Percoidei (زیرراسته: سوفماهیواران)
← Superfamily: Percoidea (بالا خانواده: سوفماهیوشان)
← Family: Carangidae (خانواده: گیشماهیان) (En: Jacks and pompanos)
← Subfamily: Caranginae
← Genus: Atropus
← Species: Atropus atropos (گونه: ماهی گیش شکمشیاری)
:: نام انگلیسی: Cleftbelly trevally و نیز: Blackfin jack, Kuweh, Kuweh trevally, Thin crevalle
• کشورهای عربی حاشیه خلیج پارس و دریای عمان و سایرین: جش،-
:: برخی از اسامی مترادف علمی قدیمی، یا غیرمعتبر: Brama atropos, Caranx atropus
:: ریشه لغوی: Atropus از واژه یونانی = اسطوره یونان باستان، خدای سرنوشت و زندگی.
■ کشورهای محل زندگی ماهی گیش شکمشیاری
• گزارششده از آبهای ایران و کشورهای دیگر در آسیا نظیر:
بحرین، بنگلادش، کامبوج، چین، هنگ کنگ، هند، اندونزی، عراق، ژاپن، کره جنوبی، کویت، مالزی، مالدیو، میانمار، عمان، پاکستان، فیلیپین، قطر، عربستان، سنگاپور، سریلانکا، تایوان، تایلند، امارات، ویتنام
■ زیستگاههای گزارش شده ماهی گیش شکمشیاری
• بومی در خلیج فارس و دریای عمان ، و اکوسیستمهای دیگر مثل:
دریای آندامان، خلیج بنگال، دریای بوهائی، دریای شرق و جنوب چین، خلیج تایلند، اقیانوس هند، دریای اندونزی، اقیانوس آرام، دریای سولو-سلبز، دریای زرد
■ ویژگیهای زیستگاه ماهی گیش شکمشیاری
دریازی، پلاژیک-نریتیک، چندمهاجرتی
ساکن نواحی گرمسیری.
بالغین در آبهای کمعمق ساحلی و نزدیک بستر مشاهده میشوند.
■ مشخصات ظاهری، رفتاری و فیزیولوژیک ماهی گیش شکمشیاری
• شکل بدن: باله پشتی مجموعا دارای 9 شعاع سخت و 21-22 شعاع نرم است | باله مخرجی دارای 3 شعاع سخت و 17-18 شعاع نرم است | باله شکمی بلند است که هنگام فشرده شدن، در شیاری در طول شکم جای میگیرد | اسکات در طول بخش مستقیم خط جانبی وجود دارد | نرهای بالغ، در باله پشتی نرم و باله مخرجی، شعاعهای میانی بلندتری دارند | دارای 24 مهره در ستون فقرات است | مجموعا 29-34 جارویی آبششی (Gill Raker) | رنگ بدن در قسمت بالا سبزآبی و به سمت پهلو و پایین بدن سفید و نقرهای میشود. غشاء باله بزرگ شکمی، تیره است و سایر بالهها روشن هستند. | تمایز ظاهری جنس نر و ماده در باله پشتی دیده میشود، به این شکل که ماهی نر 6 تا 12 شعاع نرم بلند دارد، باله مخرجی نیز پنج شعاع نرم کشیده دارد.
• اندازه: حداکثر طول کل 26.5 سانتیمتر است.
• طول عمر: -
• غذا: تغذیه بیشتر از سختپوستان مثل میگوها، پاروپایان، دهپایان و نیز ماهیان کوچک.
• ژنتیک: تعداد کروموزومهای هاپلوئید / گامتیک (n) برابر 24 و تعداد کروموزومهای دیپلوئید / زیگوتیک (2n) برابر 48-48 است.
• خصوصیات رفتاری: بیخطر برای انسان.
• سایر توضیحات: در سال اول به 12.4 سانتیمتر میرسد، اما در سالهای بعد رشد کندتر میشود.
■ تولیدمثل ماهی گیش شکمشیاری:
در اندازه 21 سانتیمتری بالغ میشود. این اندازه در سال دوم یا سوم به دست میآید.
■ صید ماهی گیش شکمشیاری
بیشتر با تور ترال و نیز انواع تله و رشتهقلاب صید میشود.
■ ارزشهای اقتصادی ماهی گیش شکمشیاری
ارزش صید تجاری اندکی دارد.
■ وضعیت ذخایر ماهی گیش شکمشیاری
در سیاهه قرمز گونهها، دارای وضعیت "کمترین نگرانی" (LC) است.
■ بهداشت و بیماریهای ماهی گیش شکمشیاری
انگلهای مختص آبزیان در این گونه گزارش شده است مثل عفونت انگلی Bucephalus Infestation و عفونت انگلی Camallanus Infection.
○ تصاویر و ویدئوهایی از ماهی ماهی گیش شکمشیاری:
|