:: ماهیان خلیج فارس و دریای عمان »» خانواده گیش ماهیان »» گونه گیش گوش‌سیاه

■ سیستماتیک:

■ نام علمی گونه: Atule mate (Cuvier, 1833)
:: نام فارسی و محلی ایران: گیش گوش‌سیاه، گیش دم‌زرد
• اسامی محلی » سیستان و بلوچستان: زِیری سیم. هرمزگان: جَش، گشرون، طالع. بوشهر: داغی، جسم. جس. سایر نامهای محلی ایران: کارتر، ساعول، برک، کش، سال، جاله، دخور، تاله، بزک.

:: رده‌بندی کامل ↓
← Class: Actinopterygii (رده: پرتوبالگان)
← Infraclass: Teleostei (فرو رده: پیوسته‌استخوانان)
← Order: Perciformes (راسته: سوف‌ماهی‌سانان)
← Suborder: Percoidei (زیرراسته: سوف‌ماهی‌واران)
← Superfamily: Percoidea
← Family: Carangidae (خانواده: گیش‌ماهیان) (En: Jacks and pompanos)
← Subfamily: Caranginae
← Genus: Atule
← Species: Atule mate (گونه: گیش گوش‌سیاه)

:: انگلیسی: Yellowtail scad و نیز: Barred yellowtail scad, Deep trevally, Finlet scad, Horse mackerel, One-finlet scad, One-finlet scad, Slender-scaled scad, ...
• کشورهای عربی حاشیه خلیج پارس و دریای عمان و سایرین: نيزكة أصفر الذّيل، همام، جینس، دردمان، هابوت...
:: برخی از اسامی مترادف علمی قدیمی، یا غیر معتبر: Caranx mate, Alepes mate, Selar mate, Caranx xanthurus, Selar affinis, Caranx hasseltii, Carangus politus, Decapterus politus, ...
:: ریشه لغوی: -

■ کشورهای محل زندگی ماهی گیش گوش‌سیاه
• گزارش‌شده از آب‌های ایران و نیز بسیاری کشورهای دیگر از جمله:
آسیا: بحرین، بنگلادش، کامبوج، چین، هنگ کنگ، هندوستان، اندونزی، عراق، فلسطین، ژاپن، اردن، کره شمالی، کره جنوبی، کویت، مالزی، مالدیو، میانمار، عمان، پاکستان، فیلیپین، قطر، عربستان، سنگاپور، سریلانکا، تایوان، تایلند، امارات، ویتنام، یمن و...
اقیانوسیه: استرالیا، فیجی، پلی‌نزی فرانسه، کیریباتی، جزایر مارشال، نیو کالدونیا، پالائو، پابوا گینه نو، ساموآ، تاهیتی،تونگا، و...
آفریقا: کومور، جیبوتی، مصر، اریتره، کنیا، ماداگاسکار، موریس، موزامبیک، سیشل، سومالی، آفریقای جنوبی، سودان، تانزانیا و...

■ زیستگاه‌های گزارش‌شده ماهی گیش گوش‌سیاه
• بومی در خلیج فارس و دریای عمان ، و اکوسیستم‌های متعددی مثل:
دریای آندامان، دریای عرب، خلیج بنگال، خلیج کالائوگ، خلیج کاریگارا، دیواره بزرگ مرجانی و دریای مرجان استرالیا، دریای شرق چین، خلیج عدن، خلیج تایلند، اقیانوس هند، دریای اندونزی، خلیج لاگونوی، خلیج لیته، خلیج لینگاین، فلات‌های شمال، شمالشرق و شمالغرب استرالیا، خلیج اورموک، اقیانوس آرام، خلیج پانگوئیل، آب‌های پلی‌نزی، خلیج راگای، دریای سرخ، دریای سمر، خلیج سن میگل، خلیج سن پدرو، دریای ژاپن، خلیج کوسه، خلیج سوگود، آب‌های ساحلی سومالی، دریای جنوب چین، دریای سولو-سلب، خلیج تایاباس، دریای زرد، رودخانه و تالاب چیلیکا و...

■ ویژگی‌های زیستگاه ماهی گیش گوش‌سیاه
دریازی و نیز آب‌های لب‌شور. در مجاورت صخره‌های مرجانی. پلاژیک
در عمق 0 تا 80 متری حضور دارد.
ساکن مناطق گرمسیری.
ماهیان بالغ در مناطق جنگل‌های مانگرو و خلیج‌های کوچک ساحلی دیده می‌شوند
مختصات جغرافیایی: از 35° شمالی تا 35° جنوبی و 24° شرقی تا 135° غربی

■ مشخصات ظاهری، رفتاری و فیزیولوژیک ماهی گیش گوش‌سیاه

• شکل بدن: باله پشتی مجموعا دارای 9 شعاع سخت و 22-25 شعاع نرم | باله مخرجی دارای 3 شعاع سخت و 18-21 شعاع نرم | دارای یک پلک چربی توسعه‌یافته | دارای یک بخش بالچه‌مانند در ادامه آخرین شعاع‌های باله پشتی و مخرجی | رنگ بدن در ناحیه بالا سبز زیتونی و به سمت پهلوها به سبز-طلایی نزدیک می‌شود و در ناحیه زیرین بدن سفید نقره‌ای است و دارای حدود 9 تا 16 نوار کمرنگ عمودی در چهلوها | در حاشیه بالایی سرپوش آبششی دارای یک خال سیاه کوچکتر از چشم است | رنگ باله‌های دمی و پشتی زرد سبزفام است و باله‌های شکمی سفید و سایر باله‌ها شفافند
• اندازه: حداکثر طول کل 30 سانتیمتر و طول کل رایج 26 سانتیمتر است.
• طول عمر: -
• غذا: بیشتر از سرپایان، سخت‌پوستان و بی‌مهرگان پلانکتونی نظیر پاروپایان
• ژنتیک: -
• خصوصیات رفتاری: بی‌خطر برای انسان. ممکن است بصورت گله‌ای یا منفرد زندگی کنند. معمولا در طول روز فعال هستند.
سرعت شنای آن برای شکار زئوپلانکتون‌ها بالاست.
مثل بسیاری دیگر از اعضای این خانواده، ماهیان جوان دور اشیاء شناور از جمله عروس دریایی و در صورت نبودن نمونه طبیعی، دور اشیاء ساخته شده بوسیله انسان جمع می‌شوند.
• سایر توضیحات: -

■ تولیدمثل ماهی گیش گوش‌سیاه

هماوری مطلق در منطقه هاوایی، بین 63000 تا 161000 گزارش شده است و هماوری نسبی آن بین 420 تا 1125 عدد بوده است.
تقریبا در طول سال بجز ژانویه و فوریه گزارش تخمریزی داشته است.
در هاوایی برای تخمریزی وارد خورها می‌شود.
تخمریزی بیشتر در صبح انجام می‌شوند. در جمعیت در حال تولید مثل، بیش از دوسوّم نر هستند.

■ صید ماهی گیش گوش‌سیاه

با انواع تورها و رشته‌قلاب‌ها صید می‌شود.

■ ارزش‌های اقتصادی ماهی گیش گوش‌سیاه

ارزش صید تجاری کمی دارد. اهمیت آن در گسترش و حجم آن است.
در صید ورزشی استفاده دارد

■ وضعیت ذخایر ماهی گیش گوش‌سیاه:

در سیاهه قرمز گونه‌های IUCN، دارای وضعیت "کمترین نگرانی" (LC) است.

■ بهداشت و بیماری‌های ماهی گیش گوش‌سیاه

عوامل بیماری‌زای زیر (مختص آبزیان) در این گونه دیده شده است:
Camallanus Infection عفونت انگلی
Lecithocladium Infestation عفونت انگلی

○ تصاویر و ویدئوهایی از ماهی گیش گوش‌سیاه: