:: ماهیان خلیج فارس و دریای عمان ← خانواده سرخوماهیان ← گونه سرخوی قهوهای
■ سیستماتیک:
■ نام علمی گونه: Lutjanus rivulatus (Cuvier, 1828)J
:: نام فارسی و محلی ایران: سرخوی قهوهای، سرخوی لبکلفت
• اسامی محلی » سیستان و بلوچستان: گَزِی، کبا. هرمزگان: سوهرو، سهرو. خوزستان: حمر.
:: ردهبندی کامل ↓
← Class: Actinopterygii (رده: پرتوبالگان)
← Infraclass: Teleostei (فرو رده: پیوستهاستخوانان)
← Order: Perciformes (راسته: سوفماهیسانان)
← Suborder: Percoidei
← Family: Lutjanidae (خانواده: سرخوماهیان) (En: Snappers)
← Subfamily: Lutjaninae
← Genus: Lutjanus (جنس: سرخوها)
← Species: Lutjanus rivulatus (گونه: سرخوی قهوهای)
:: نام انگلیسی: Blubberlip snapper و نیز: Blue-spotted sea-perch, Maori bream, Multi-coloured snapper, Scribbled snapper, Speckled snapper,...
• کشورهای عربی حاشیه خلیج پارس و دریای عمان و سایرین: عصموديّ ماوري، برطام، شعفن
::برخی از اسامی مترادف علمی قدیمی، یا غیرمعتبر: Diacope rivulata, Diacope caeruleopunctata, Diacope alboguttata, Mesoprion myriaster, Diacope sinal, Mesoprion quadripunctatus, Mesoprion parvidens
:: ریشه لغوی: Lutjanus : از واژه ikan lutjan (مالایی)= اسم ماهی
■ کشورهای محل زندگی سرخوی قهوهای
• گزارششده از آبهای ایران و کشورهای دیگر جهان از جمله:
آسیا: بنگلادش، کامبوج، چین، هنگ کنگ، هندوستان، اندونزی، ژاپن، اردن، کره جنوبی، ماکائو، مالزی، میانمار، عمان، پاکستان، فیلیپین، عربستان، سنگاپور، سریلانکا، ویتنام، یمن و...
اقیانوسیه: فیجی، پلینزی فرانسه، گوام، کیریباتی، میکرونزی، نیو کالدونیا، پالائو، پابوا گینه نو، ساموآ، تاهیتی، تونگا و...
آفریقا: کومور، جیبوتی، مصر، اریتره، کنیا، ماداگاسکار، موریس، موزامبیک، سومالی، آفریقای جنوبی، سودان، تانزانیا و...
■ زیستگاههای گزارششده سرخوی قهوهای
• بومی خلیج فارس و دریای عمان ، و نیز:
دریای آندامان، دریای عرب، خلیج بنگال، دیواره بزرگ مرجانی و دریای مرجان استرالیا، خلیج عدن، خلیج تایلند، اقیانوس هند، دریای اندونزی، خلیج کیمبی، خلیج لاگونوی، فلاتهای شمال، شمالشرق و شمالغرب استرالیا، اقیانوس آرام، آبهای پلی نزی، دریای سرخ، خلیج سن میگل، آبهای ساحلی سومالی، دریای جنوب چین، دریای سولو-سلب، دریای زرد، حوضه آبریز رودهای شیلیائو و روئرمن و...
■ ویژگیهای زیستگاه سرخوی قهوهای
دریازی، مجاور صخرههای مرجانی،
در عمق 50 تا 100 متری حضور دارد.
ساکن مناطق گرمسیری.
در مجاورت صخرههای مرجانی یا مناطق مسطح و کمعمق نزدیک ساحل دیده میشوند. بالغین در شیبهای ساحلی و ماهیان جوانتر در بسترهای مسطح دارای رویشهای جلبکی و اغلب نزدیک ورودی آب شیرین به دریا زندگی میکنند.
مختصات جغرافیایی: از 35 ° شمالی تا 31 ° جنوبی و 31 ° شرقی تا 145 ° غربی
■ مشخصات ظاهری، رفتاری و فیزیولوژیک سرخوی قهوهای
• شکل بدن: باله پشتی مجموعا دارای 10 شعاع سخت و 15-16 شعاع نرم | باله مخرجی دارای 3 شعاع سخت و 8 شعاع نرم | لبهای بزرگ و گوشتالو | فکین دارای دندانهای ریز | باله سینهای بلند و کشیده میباشد. | ردیفهای فلس بالای خط جانبی مایل و پائین خط جانبی افقی است. | رنگ بدن در سطح پشتی زیتونی قهوهای است که به تدریج به سمت پائین بدن برنگ صورتی متمایل به سفید میشود و در انواع جوان تعدادی لکه روی بدن دیده میشود.
• اندازه: حداکثر طول کل به 80 سانتیمتر میرسد و طول کل رایج آن 60 سانتیمتر است. بیشترین وزن گزارش شده 11 کیلوگرم بوده است.
• طول عمر: -
• غذا: از ماهیان، سرپایان و سختپوستان کفزی تغذیه مینمایند
• ژنتیک: -
• ویژگیهای رفتاری: بصورت تکی یا در گروههای کوچک 15-20 عضوی دیده میشود.
• سایر توضیحات: -
■ تولیدمثل سرخوی قهوهای
-
■ صید سرخوی قهوهای
وسایل صید آن قلاب دستی، گرگور، تور گوشگیر و ترال کف است.
■ ارزشهای اقتصادی سرخوی قهوهای
دارای ارزش صید تجاری است و ماهی با مصرف غذایی مهمی محسوب میشود.
جزو گونههای پرورشی است.
صید ورزشی دارد.
■ وضعیت ذخایر سرخوی قهوهای
در سیاهه قرمز گونههای IUCN، دارای وضعیت "کمترین نگرانی" (LC) است
■ بهداشت و بیماریهای سرخوی قهوهای
خطر مسمومیت سیگوآترا از جانب این ماهی گزارش شده است.
○ تصاویر و ویدئوهایی از ماهی سرخوی قهوهای:
|