:: ماهیان خلیج فارس و دریای عمان → خانواده سنگسر ماهیان → گونه خنّو گوشقرمز
■ سیستماتیک:
■ نام علمی گونه: Plectorhinchus schotaf (Forsskål, 1775)
:: نام فارسی و محلی ایران: خنّو گوشقرمز، خنّو گوشسرخ
اسامی محلی ایران » سیستان و بلوچستان: حِنّو. سایر نامهای محلی: سکن، ینم.
:: ردهبندی کامل ↓
← Class: Actinopterygii (رده: پرتوبالگان)
← Infraclass: Teleostei (فرو رده: پیوستهاستخوانان)
← Superorder: -
← Order: Perciformes (راسته: سوفماهیسانان)
← Suborder: Percoidei
← Family: Haemulidae (خانواده: سنگسرماهیان) (En: Grunts)
← Subfamily: Plectorhinchinae
← Genus: Plectorhinchus (جنس: شیرینلب)
← Species: Plectorhinchus schotaf
:: نام (های) غیر ایرانی: Minstrel sweetlips و نیز: Gray sweetlips, Arabian sweetlips, Somber sweetlips
کشورهای عربی حاشیه خلیج پارس و دریای عمان: شطف، خنّی، سبیتی
::برخی از اسامی علمی قدیمی، یا غیر معتبر: Sciaena schotaf, Gaterin schotaf, Diagramma griseum, Diagramma griseum, Plectorhinchus unicolor, Plectorhinchus griseus, ...
:: ریشه لغوی: Plectorhinchus از واژه plektos (یونانی)=چیندار + rhyngchos (یونانی)=پوزه
■ کشورهای محل زندگی خنّو گوشقرمز:
• گزارششده از آبهای ایران و حدود 31 کشور دیگر جهان از جمله:
آسیا: چین، هند، اندونزی، اردن، عمان، پاکستان، فیلیپین، عربستان، سریلانکا، تایوان، تایلند، ویتنام، یمن و...
آفریقا: جیبوتی، کنیا، ماداگاسکار، موریس، موزامبیک، سیشل، سومالی، آفریقای جنوبی، سودان، تانزانیا و...
اقیانوسیه: استرالیا، گوام، پابوا گینه نو و...
■ زیستگاههای گزارش شده خنّو گوشقرمز:
• بومی در خلیج فارس و دریای عمان ، و نیز:
دریای اندامان، دریای عرب، اقیانوس اطلس، درای مرجان و دیواره بزرگ مرجانی استرالیا، خلیج عدن، خلیج عقبه، اقیانوس هند، فلات شمالشرق استرالیا، اقیانوس آرام، دریای سرخ، آبهای ساحلی سومالی، دریای جنوب چین و...
■ ویژگیهای زیستگاه خنّو گوشقرمز:
ساکن آب شور دریا، و نیز آبهای لبشور. مجاور صخرههای مرجانی
در عمق 0 تا 80 متری حضور دارد.
ساکن مناطق گرمسیری.
اطراف صخرهها و مرجانها از سطح تا حداکثر 80 متری. در بعضی کشورها وارد خورها و رودخانهها میشود. ماهیان نوزاد در تالابهای جزر و مدّی مشاهده میگردند
مختصات جغرافیایی: از 30 درجه شمالی تا 32 درجه جنوبی و 29 درجه شرقی تا 160 درجه شرقی
■ مشخصات ظاهری، رفتاری و فیزیولوژیک خنّو گوشقرمز:
• شکل بدن: طول سر ۴ مرتبه و ارتفاع بدن سه مرتبه درازای کل بدن | زیر چانه دارای ۶ عدد سوراخ | باله پشتی دارای ۱۲ تا ۱۳ شعاع سخت و ۱۹ تا ۲۰ شعاع نرم | باله سینهای دارای ۱۶ تا ۱۷ شعاع | باله شکمی دارای یک شعاع سخت و ۵ شعاع نرم میباشد | باله دمی بطور جزیی دارای حاشیه بریده | بدن پوشیده از فلسهای شانهای | خط جانبی دارای ۸۰ تا ۸۵ عدد فلس میباشد. | رنگ بدن خاکستری یکنواخت یا خاکستری زیتونی بوده و بخش عقبی پیش سرپوش آبششی دارای یک حاشیه سرخ رنگ است.
• اندازه: حداکثر طول کل 80 سانتیمر. طول کل رایج 60 سانتیمتر.
• طول عمر: -
• غذا: از بی مهرگان کوچک نظیر میگو، خرچنگ، کرمهای دریایی و گاهی اوقات ماهیان ریز.
• ژنتیک: -
• خصوصیات رفتاری: برای انسان بیخطر است.
• سایر توضیحات: -
■ تولیدمثل خنّو گوشقرمز:
تخمگذار.
■ صید خنّو گوشقرمز:
قلاب دستی و ترال کف
■ ارزشهای اقتصادی خنّو گوشقرمز:
صید تجاری دارد.
صید ورزشی دارد.
⧠ وضعیت ذخایر خنّو گوشقرمز:
در سیاهه قرمز گونهها، وضعیت نامشخص دارد.
■ بهداشت و بیماریهای خنّو گوشقرمز:
-
○ تصاویر و فیلم از خنّو گوشقرمز:
|