:: ماهیان خلیج فارس و دریای عمان »» خانواده گیشماهیان »» گونه ماهی گیش خطزرد
■ سیستماتیک:
■ نام علمی گونه: Selaroides leptolepis (Cuvier, 1833) i
:: نام فارسی و محلی ایران: ماهی گیش زردخط، گیش خط زرد
• اسامی محلی » سیستان و بلوچستان: تَرتَکو. هرمزگان: جَش، گشرون، طالع. بوشهر: داغیف جسم، جس. سایر نامها: کارتر، ساعول، برک، کش، سال، سل، جاله، دخور، تاله، بزک،مقوا.
:: ردهبندی کامل ↓
← Class: Actinopterygii (رده: پرتوبالگان)
← Infraclass: Teleostei (فرو رده: پیوستهاستخوانان)
← Order: Perciformes (راسته: سوفماهیسانان)
← Suborder: Percoidei (زیرراسته: سوفماهیواران)
← Superfamily: Percoidea (بالا خانواده: سوفماهیوشان)
← Family: Carangidae (خانواده: گیشماهیان) (En: Jacks and pompanos)
← Subfamily: Caranginae
← Genus: Selaroides
← Species: Selaroides leptolepis (گونه: ماهی گیش زردخط)
:: نام انگلیسی: Yellowstripe scad و نیز: Bigeye scad, Gold-banded scad, Slender trevally, Slender-scaled scad, Smooth-tail trevally, Thin-scaled trevally.
• کشورهای عربی حاشیه خلیج پارس و دریای عمان و سایرین: گرفه، حیما، صینا، صینه، صیما، نیصر، بیاض
:: برخی از اسامی مترادف علمی قدیمی، یا غیرمعتبر: Caranx leptolepis, Caranx mertensii, Caranx procaranx
:: ریشه لغوی: Selaroides از واژه مالایی که اسم محلی است.+ suffix, oides (یونانی)= مشابه
■ کشورهای محل زندگی ماهی گیش زردخط:
• گزارششده از آبهای ایران و کشورهای دیگر در آسیا نظیر:
آسیا: بحرین، بنگلادش، کامبوج، چین، هنگ کنگ، هند، اندونزی، عراق، ژاپن، کویت، مالزی، مالدیو، میانمار،عمان، پاکستان،عربستان، سنگاپور، سریلانکا، تایوان، تایلند، امارات، ویتنام.
اقیانوسیه: استرالیا، پالائو، پابوآ گینه نو و ...
■ زیستگاههای گزارش شده ماهی گیش زردخط:
• بومی در خلیج فارس و دریای عمان ، و اکوسیستمهای دیگر مثل:
دریای آندامان، دریای عرب، خلیج بنگال، خلیج کاریگارا، دیواره بزرگ مرجانی و دریای مرجان استرالیا، خلیج داوائو، خلیج تایلند، خلیج هوندا، اقیانوس هند، دریای اندونزی، خلیج لاگونوی، خلیج لیته، خلیج لینگاین، خلیج مانیل، خلیج میلنه، خلیج مورو، فلاتهای غربمرکزی، شمال، شمالشرق و شمالغرب استرالیا، خلیج اورموک، اقیانوس آرام، خلیج راگای، دریای سمر، خلیج سن میگل، خلیج سن پدرو، خلیج کوسه، خلیج سوگود، خلیج سورسوگون، دریای جنوب چین، دریای سولو-سلبز، دریای زرد، دریاچه و تالاب چیلیکا و...
■ ویژگیهای زیستگاه ماهی گیش زردخط:
دریازی و نیز آبهای لبشور، در مجاورت صخرههای مرجانی. چندمهاجرتی
در عمق 1 تا 50 متری مشاهده شده است.
ساکن نواحی گرمسیری.
بالغین در آبهای نزدیک ساحل فلات قاره روی بسترهای نرم تجمع مییابند و گاهی وارد دهانه رودها میشوند.
مختصات جغرافیایی: از 39°شمالی تا 34°جنوبی و 49°شرقی تا 170°شرقی
■ مشخصات ظاهری، رفتاری و فیزیولوژیک ماهی گیش زردخط:
• شکل بدن: باله پشتی مجموعا دارای 9 شعاع سخت و 24-26 شعاع نرم | باله مخرجی دارای 3 شعاع سخت و 21-23 شعاع نرم | بدن کاملاً فشرده و بیضی شکل است. | بخش سینهای بیپولک به شکل مثلثی ناحیه سرپوش آبششی و قاعده باله سینهای را در بر میگیرد | ناحیه لخت سینه از قائده بالههای سینهای و شکمی میگذرد | رنگ بدن معمولاً نقرهای و در ناحیه پشتی بدن تیرهتر است. ناحیه شکمی سفید و به طور مشخص تا پشت بلههای شکمی ادامه مییابد.
• اندازه: حداکثر طول کل 22 سانتیمتر و طول کل رایج 15 سانتیمتر است. حداکثر وزن آن 625 گرم است.
• طول عمر: -
• غذا: تغذیه بیشتر از صدفیان (Ostracoda)، شکمپایان و کریلها است اما گاهی ماهیان ریز را هم میخورند.
• ژنتیک: -
• خصوصیات رفتاری: بیخطر برای انسان. تشکیل گله میدهند.
• سایر توضیحات: -
■ تولیدمثل ماهی گیش زردخط:
در اندازه میانگین 11.9 سانتیمتری بالغ میشود.
■ صید ماهی گیش زردخط:
بیشتر با تور ترال، و نیز با تور گوشگیر، کیسهای، پرساین و تور حلقهای و انواع دیگر صید میشود.
■ ارزشهای اقتصادی ماهی گیش زردخط:
ماهی مهمی از لحاظ صید تجاری است.
عرضه آن به اشکال مختلف است و در آسیای جنوبشرقی بیشتر بصورت اسنک خشک فروخته میشود.
به دلیل پروتئین بالا، از آن در تهیه پودر ماهی استفاده میشود.
■ وضعیت ذخایر ماهی گیش زردخط:
در سیاهه قرمز گونهها، دارای وضعیت "کمترین نگرانی" (LC) است.
بین سالهای 1990 و 2010، در گزارش سازمان خوار و بار کشاورزی ملل متحد، 113000 تا 195000 تن برداشت داشته است که این آمار تنها شامل سه کشور اندونزی، مالزی و امارات متحده میباشد.
■ بهداشت و بیماریهای ماهی گیش زردخط:
بیماریهای انگلی (خاص آبزیان) گزارش شده از این ماهی:
Anisakis Disease, Lecithocladium Infestation, Hemiurus Disease
○ تصاویر و ویدئوهایی از ماهی گیش زردخط:
|