■ مشخصات کلی خانواده سهخارماهیان (Triacanthidae):
»» خانواده سهخارماهیان، عضو راسته چهاردندانسانان (Tetraodontiformes) است.
ریشه لغوی: یونانی> Tri=سه + Akantha=خار
نام انگلیسی: Triplespines و نیز: tripodfishes
نام فارسی: سهخارماهیان، سهخارهماهیان.

• خصوصیات زیستی و شیلاتی خانواده سهخارهماهیان، Triacanthidae:
- پراکنش متمرکز در اقیانوسهای هند و آرام.
- ساکن بستر آبهای کمعمق.
- در آبهای جهان 4 جنس و 7 گونه دارد.
- بدن دراز و در مقطع به شدت فشرده، با سر سهگوش و ساقه دمی باریک.
- باله شکمی با یک خار طویل جایگزین شده و در زیر باله سینهای قرار دارد.
- دهانههای آبششی به یک شکاف واقع در جلو بالههای سینهای محدود گردیده است.
- پوزه نوکدار با دهان کوچک.
- هردو فک دارای دو ردیف دندانهای کوچک و دندانهای خارجی مانند دندانهای پیش است.
- فلسها ریز و زبر با لبه خشن، یکدیگر را نمیپوشانند.
- خط جانبی در زیر وسط باله پشتی نرم منحنی شکل بوده، سپس تقریبا به موازات خط پشتی ادامه مییابد.
- از 5 شعاع سخت باله پشتی، جلوترین شعاع سخت از همه قوی تر و درازتر است.تعداد شعاعهای باله پشتی 20 تا 26 عدد است. بخشهای سخت و نرم باله پشتی کاملا جدا از هم هستند.
- باله دمی به شدت دو شاخه.
- باله مخرجی فقط از شعاعهای نرم تشکیل شده و شبیه باله پشتی نرم است و در زیر آن قرار دارد.
- بالههای سینهای گرد هستند.
- حداکثر طول 30 و به طور متوسط کمتر از 25 سانتیمتر.
- غذای عمده آنها بیمهرگان کفزی است.
- ارزش چندانی اقتصادی ندارند.
- صید آنها بصورت صید دور ریز با ماهیان درگیر در تورهای گوشگیر و ترال کف است.
■ پراکنش سهخارماهیان در ایران:
• جنسها: در آبهای ایرانی خلیج فارس و دریای عمان، دو جنس از خانواده سهخارماهیان گزارش شده است:
- 1. Pseudotriacanthus
- 2. Triacanthus
• گونههای سهخارماهیان ایران: دو جنس فوق دارای دو گونه به شرح جدول زیر در آبهای ایران هستند.
◄ با کلیک روی نام هر گونه، اطلاعات بیشتر دریافت کنید ↓