:: ماهیان خلیج فارس و دریای عمان ← خانواده گیشماهیان ← گونه ماهی گیش بزرگ
■ سیستماتیک:
■ نام علمی گونه: Caranx ignobilis (Forsskål, 1775)i
:: نام فارسی و محلی ایران: گیش بزرگ، شاهگیش بزرگ
• اسامی محلی » سیستان و بلوچستان: کَل بَت. هرمزگان: جَش، گشرون، طالع. بوشهر: داغی، جسم، جس. سایر نامهای محلی: کارتر، ساعول، برک، کش، سال، سل، جاله، دخور، تاله بزک، مقوا.
:: ردهبندی کامل ↓
← Class: Actinopterygii (رده: پرتوبالگان)
← Infraclass: Teleostei (فرو رده: پیوستهاستخوانان)
← Order: Perciformes (راسته: سوفماهیسانان)
← Suborder: Percoidei (زیرراسته: سوفماهیواران)
← Superfamily: Percoidea (بالاخانواده: سوفماهیوشان)
← Family: Carangidae (خانواده: گیشماهیان) (En: Jacks and pompanos)
← Genus: Caranx (جنس: شاهگیش)
← Species: Caranx ignobilis (گونه: گیش بزرگ)
:: نام انگلیسی: Giant trevally و نیز: Barrier trevally, Black ulua, Giant kingfish, Goyan fish
• کشورهای عربی حاشیه خلیج پارس و دریای عمان و سایرین: شيم مُتَصلِّب، جش، جيريم، جش یب
:: برخی از اسامی مترادف علمی قدیمی، یا غیرمعتبر: Scomber ignobilis, Scomber sansun, Caranx sansun, Caranx lessonii
:: ریشه لغوی: Caranx از واژه carangue (فرانسوی)= نام ماهی کارائیب
■ کشورهای محل زندگی گیش بزرگ
• گزارششده از آبهای ایران و کشورهای دیگر از جمله:
آسیا: بحرین، بنگلادش، کامبوج، هنگ کنگ، هند، اندونزی، فلسطین، ژاپن، اردن، کویت، مالزی، مالدیو، میانمار، عمان، پاکستان، فیلیپین، قطر، عربستان، سنگاپور، سریلانکا، تایوان، تایلند، تیمور شرقی، امارات، ویتنام، یمن
اقیانوسیه: استرالیا، فیجی، پلی نزی، گوام، کیریباتی، میکرونزی، نیوکالدونیا، نیوزلند، پالائو، پابوآ گینه نو، تونگا و...
آفریقا: کومور، جیبوتی، مصر، اریتره ،کنیا، ماداگاسکار، موریس، موزامبیک، سومالی، آفریقای جنوبی، سودان، تانزانیا و...
■ زیستگاههای گزارششده گیش بزرگ
• بومی در خلیج فارس و دریای عمان ، و نیز:
دریای آندامان، دریای عرب، اقیانوس اطلس، خلیج بنگال، دیواره بزرگ مرجانی و دریای مرجان استرالیا، خلیج داوائو، فلاتهای شرقمرکزی، شمالی، شمالشرقی و شمالغربی استرالیا، خلیج عدن، خلیج عقبه، خلیج تایلند، خلیج هوندا، اقیانوس هند، دریای اندونزی، خلیج لاگونوی، خلیج میلنه، نارا، اقیانوس آرام، خلیج پاگبیلائو، خلیج پانگوئیل، آبهای پلینزی، خلیج راگای، دریای سرخ، دریای سمر، خلیج سوگود، آبهای ساحلی سومالی، دریای سولو-سلبز، خلیج تایاباس، دریای زرد، رود چیکو، رود شیلیائو، دریاچه تال و...
■ ویژگیهای زیستگاه گیش بزرگ
دریازی و و نیز آبهای لبشور .در مجاورت صخرههای مرجانی
در عمق 10 تا 188 متری دیده میشوند
ساکن مناطق گرمسیری. 26 تا 29 درجه سانتیگراد
پلاژیک و روی بسترهای شنی و صخرهای. بالغین تالابهای شففا و صخرههای دارای رویشهای آبی را ترجیح میدهند
مختصات جغرافیایی: از 35° شمالی تا 37° جنوبی و 19° شرقی تا 129° غربی
■ مشخصات ظاهری، رفتاری و فیزیولوژیک گیش بزرگ
• شکل بدن: باله پشتی دارای 9 شعاع سخت و 17-22 شعاع نرم | باله مخرجی دارای 3 شعاع سخت و 15-17 شعاع نرم
• اندازه: حداکثر طول کل 170 سانتیمتر و طول کل رایج آن 100 سانتیمتر است. حداکثر وزن گزارش شده 80 کیلوگرم
• طول عمر: -
• غذا: از سختپوستانی نظیر خرچنگ گرد و شاهمیگوی تیغی و نیز ماهیان تغذیه مینمایند.
• ژنتیک: -
• خصوصیات رفتاری: بالغین بصورت انفرادی دیده میشوند. یک شکارچی شبرو است.
• سایر توضیحات: خطر مسمومیت سیگوارتا. شکار گونههای آبزی دیگری نظیر کوسههای گونهء Carcharhinus limbatus میشود.
■ تولیدمثل گیش بزرگ
تخمگذار.
بالغین از حدود 60 سانتیمتر طول دارند.
تخمریزی در آبهای کمعمق صخرهای سمت دریا روی میدهد. نوزادان به خورها میروند.
■ صید گیش بزرگ
--
■ ارزشهای اقتصادی گیش بزرگ
دارای ارزش صید تجاری است. صید ورزشی نیز دارد. بصورت تازه یا خشک-نمکسود فروخته میشود.
از ماهیانی است که در آبزیپروری استفاده میشود
امکان نگهداری آن در آکواریومهای شهری هم وجود دارد.
■ وضعیت ذخایر گیش بزرگ:
در سیاهه قرمز گونهها، دارای وضعیت "کمترین نگرانی" (LC) است.
■ بهداشت و بیماریهای گیش بزرگ
خطر مسمومیت سیگوارتا بویژه در نمونههای بزرگ.
عفونت انگلی Caligus Infestation دیده شده
○ تصاویر و ویدئوهایی از ماهی گیش بزرگ:
|